Wyzwania późnego siewu: Jak uniknąć strat w plonach?

W rejonie Dolnego Śląska i Lubuskiego optymalny termin siewu pszenicy ozimej kształtuje się
między 25. września a 15 października. Natomiast przez różne sytuacje niektórzy Rolnicy decydują się na opóźnianie terminu siewu. Powodem takich decyzji najczęściej są niesprzyjające warunki pogodowe podczas siewu, ale także nierzadko uprawa późno schodzących z pola gatunków roślin takich jak burak czy kukurydza.

W kontekście późnych siewów musimy kierować się odmianami, które charakteryzują się:

1. Bardzo szybkim tempem rozwoju jesiennego i szybkim wigorem wiosennym
2. Dużą zdolnością krzewienia
3. Wysoką mrozoodpornością/zimotrwałością

Opóźnianie siewu oczywiście wiążę się z ryzykiem. Niższe temperatury, często nadmierna wilgotność gleby i poranne przymrozki powodują spowolnione tempo wschodów, wytwarzania liści, ale także słabsze wykształcanie systemu korzeniowego. Pszenica zasiana późno często nie zdąży wejść w fazę krzewienia jesienią, przez co musi dokrzewić się na wiosnę, a słabiej rozwinięty system korzeniowy jest przyczyną jej większej wrażliwości na suszę wiosenną. Dłuższy dzień i wyższe temperatury wiosną dają roślinie znak do szybszego przejścia w fazę w strzelania w źdźbło, tym samym redukuje się liczba kłosów i finalnie zmniejsza się wysokość plonu. Dlatego tak istotny jest dobór odmian szybko rozwijających się jesienią, natomiast wolniej strzelających w źdźbło wiosną. Kolejną ważną cechą determinująca przydatność odmian na późny siew jest wysoka zimotrwałość. Za fazy minimalnego bezpieczeństwa uważa się: 1-2 liście (BBCH 11-12) W tej bardzo wczesnej fazie siewki wciąż odżywiają się z ziarniaka, co zapewnia im pewną odporność. Najbardziej krytyczną fazą jest faza 3 liści (BBCH 13), gdy roślina zaczyna samodzielne odżywianie i jest najbardziej wrażliwa na stres termiczny. Dlatego, jeśli pszenica nie osiągnie pełnego krzewienia, najlepiej, aby weszła w spoczynek zimowy w jak najwcześniejszej fazie (BBCH 11-12), ale zawsze z zahartowanym węzłem krzewienia. Odmianami, które spełniają ww. warunki są KWS Bright, RGT Depot i Impresja.

KWS BRIGHT – INTELIGENTNY WYBÓW

Wybór tej odmiany na późny siew  podyktowany jest wybitną zdolnością do krzewienia, co ważne odmiana ta potrafi bardzo efektywnie nadrobić ten deficyt dodatkowo wiosną, co kompensuje stracony czas jesienny i umożliwia wytworzenie odpowiedniej liczby produktywnych źdźbeł.
KWS Bright charakteryzuje się dobrą zimotrwałością co zwiększa szanse na prawidłowe przezimowanie i minimalizuje ryzyko wymarznięcia. Jest to odmiana w typie B/A, która zachowuje wysokie parametry jakościowe i adaptując się do zmiennych warunków klimatyczno-glebowych

RGT DEPOT – FUNDAMENT NAJWYŻSZYCH PLONÓW

Odmiana o szerokim oknie siewu, niesamowitej elastyczności w doborze terminu, co dobrze adaptuje się do wczesnych siewów jak i opóźnionych, dając rolnikowi większą swobodę w planowaniu prac polowych.

„Typ pojedynczego kłosa” charakteryzuje się tendencją do ograniczenia krzewienia nieprodukcyjnego. W kontekście późnego siewu jest to zaleta, ponieważ roślina koncentruje energię na tworzenie mocnych, dobrze wykształconych produktywnych źdźbeł kłosonośnych. Rzadszy bardziej wyrównany łan efektywniej gospodaruje dostępną wodą, co jest dodatkowym atutem w przypadku późnych siewów. Charakteryzuje się dodatkowo wysoką zimotrwałością i bardzo dobrą zdrowotnością dając polisę ubezpieczeniową w trudnych warunkach startowych.

Impresja – NAJWYŻSZY POZIOM BEZPIECZEŃSTWA

Doskonale łączy w sobie wiele cechy najbardziej pożądanych przez rolnika, ale przede wszystkim jej genetyka pozwala uprawiać ją w trudnych warunkach po kukurydzy czy burakach, z bardzo dobrymi rezultatami. Odznacza się wysoką tolerancją na choroby podstawy źdźbła, co czyni ją idealną do uprawy w uproszczonych płodozmianach. Absolutnie kluczową cechą przy wyborze odmian na późne siewy jest jej zimotrwałość (5), która genetycznie idzie w parze z lepszą zdolność do regeneracji wiosną, co pozwala nadrobić braki w krzewieniu i wykorzystać wodę pozimową. Dodatkowo mimo trudnych warunków początkowych w późnych  siewach, Impresja utrzymuje wysokie parametry użytkowe, często klasyfikowana jako E/A.

Poza wyborem właściwej odmiany ważne są również zabiegi agrotechniczne:

Po pierwsze odpowiednia obsada. Należy pamiętać, że w przypadku opóźnionych siewów należy zwiększyć normę wysiewu przynajmniej o 10-20 (do nawet 30) proc. od zalecanej w terminie optymalnym. Oczywiście im później będziemy siać i w gorszych warunkach tym obsada powinna być wyższa. Aby zrekompensować słabszą krzewistość roślin obsada w zależności od stanowiska powinna wynosić od około 280-380 roślin/m2, a przy bardzo opóźnionych siewach nawet ponad 400 roślin/m2.
Nie powinniśmy zapominać o odpowiedniej głębokości siewu. Ziarniaki zasiane zbyt płytko, mają bardziej narażony węzeł krzewienia na wymarzanie, a z kolei zbyt głęboki siew opóźnia wschody
i zmniejsza tempo wzrostu młodych roślin, co skutkuje zmniejszoną zimotrwałością. Optymalna głębokość siewu to 2-3 cm.

Podsumowując widzimy, że dobór odmiany pszenicy jest naprawdę ważny i ma niemałe znaczenie w uzyskaniu finalnego plonu. Nie jest to jednak łatwe, gdyż wierność plonowania zawsze jest wypadkową nie tylko wielu cech i właściwości danej odmiany, ale również warunków pogodowych i agrotechnicznych. Natomiast wyeliminowanie podstawowych błędów w doborze odmiany przybliża nas do celu osiągniecia satysfakcjonujących plonów. We właściwym doborze odmian służą Państwu pomocą nasi Doradcy Agrotechniczni, którzy z dużą znajomością odmian i waszego terenu z pewnością będą wsparciem.